Periode vanaf 1980
Winifred Frijde geeft een terugblik van haar jaren bij de Stichting Vroege Stimulatie Crèche.
“Toen ik in 1991 gevraagd werd om bestuurslid te worden van de stichting had ik geen vermoeden dat het een trajekt van 28 jaar zou worden.
De stichting beheerde toen 2 crèches. De Anniecrèche op het complex van Stichting Ontspanningsoord Gehandicapten (SOGK) en de Jacobacrèche aan de Kashmir straat.
Door de situatie in het land was er gebrek aan spel- en ontwikkelingsmaterialen. Gelukkig kon ik bij verschillende dagverblijven en crèches in Nederland aardig wat materiaal krijgen hetgeen voor onze leidsters erg welkom was.
Ook kregen onze leidsters in 1995 les in het toepassen van de Portage methode een stimulatie programma voor de pupillen. Orthopedagogen van de Universiteit in Groningen hebben deze lessen verzorgd. “
Financiën
“Voor onze financiële middelen hebben we enkele fundraisingsactiviteiten georganiseerd.
Een Boottocht, een Bingodrive, Annette heeft met vrienden een sponsorfietstocht georganiseerd van Paramaribo naar Nickerie waarbij bedrijven en personen een bedrag gaven voor elke gereden kilometer.
Ook Paalzitten werd geïntroduceerd waarbij bekende Surinaamse figuren enkele uren op een paal zaten en daarvoor ook een bedrag gedoneerd kregen.
Elke maand hadden we een bunkupu series en werd kleding en schoeisel verkocht die we vanuit Nederland kregen.”
Huisvesting perikelen
“De Jacobacrèche moest het pand uit gelukkig vonden we een plekje bij het Lotjeshuis. Uitendelijk moest ook de Anniecrèche op zoek naar andere ruimte. Die vonden we bij Stichting Gehandicapten Suriname (Stigesu) aan de Metaalstraat.
Bij beide instellingen moesten we , toen zij zelf hun ruimten nodig hadden, ook weer eruit. Beide crèches werden samengevoegd en bleef de naam Anniecrèche bestaan.
Stichting voor het Kind was bereid ons voor een poosje op te vangen”.
“Toen we ook hier weer niet konden blijven is besloten uit te kijken naar een eigen pand.
Ons oog viel op een woonhuis aan de Cayottestraat dat te koop stond. We hadden inmiddels een klein bedrag gespaard als bouwfonds maar het was lang niet voldoende om het te kopen.
Met de eigenaar konden we een deal sluiten dat we binnen 3 maanden het geld zouden betalen zodat we gelijk in het pand konden trekken.
Door lobiën in Nederland kregen we gelukkig het geld bi elkaar van stichting Caleopse en stichting Stinafo. Zo kreeg de Anniecrèche zijn eigen stekje.
Het pand moest nog verbouwd en aangepast worden.
We starten met een kleurkaarten aktie en er werd een projekt geschreven om fondsen te werven.
De Middelen voor de verbouwing kregen we uiteindelijk van het Julianafonds en het fonds van de EU dat in Suriname was gevestigd. Tijdens de verbouwing kregen we onderdak bij de Kennedystichting wat we zeer op prijs stelden”
“In 2002 konden we in ons nieuwe eigen pand.
Door de jaren heen heeft de Anniecrèche veel jonge kinderen met een ontwikkelingsachterstand kunnen begeleiden naar een zekere mate van zelfstandigheid.
In 2019 mocht ik dankbaar en met een gerust hart de voorzittershamer overdragen aan de nieuwe voorzitter.
Ik dank alle gewezen bestuurleden die zich samen met mij, in de loop der jaren, hebben ingezet voor dit mooie werk.
Ik dank alle leidsters die hun krachten hebben gegeven en nog steeds geven aan de Anniecrèche. Zonder hen hadden we dit resultaat niet bereikt.”
Winifred Frijde, oud-bestuursvoorzitter
In 2013 vond er een renovatie van het pand aan de Cayottestraat plaats en de officiële oplevering van het gerenoveerde pand was in 2014. Deze renovatie werd mogelijk gemaakt door de Stichting Staatsolie Foundation for Community Development.
In 2014 kwam er een aanpassing van de organisatiestructuur en werd er en management team ingesteld, protocollen en reglementen werden geüpdatet.
Vanwege de jaarlijkse wachtlijst van kinderen voor zorg en begeleiding, was de wens voor een tweede locatie groot. Er werd een project hiervoor geschreven.
Groot was de blijdschap dat een naastgelegen terrein aan de Stichting werd geschonken en op onze naam overgeschreven. 364 vierkante meters is nu officieel eigendom.
Het aanbod van therapeutische mogelijkheden werd verruimd: Er waren nu 3 disciplines actief: psychologie, fysiotherapie en logopedie.
De dienstverlening aan kinderen die (nog) op de wachtlijst stonden werd uitgebreid. Kinderen werden aan huis bezocht voor het verzorgen van thuisbegeleiding.
Een belangrijke mijlpaal in 2016 was het verkrijgen van de goedkeuring vanuit het Ministerie van Sociale Zaken voor het voldoen aan de eisen die gesteld zijn door de “wet opvang- instellingen”. Als één van de eerste instellingen werden de documenten ondertekend.
Vanaf 2018 is er helaas opnieuw onzekerheid over de financiën. Er werd dit jaar enkele keren overleg gevoerd met Precamp voor het plaatsen van portable cabins voor de uitbreidingsplannen. Er werd al een tekening en offerte gemaakt. Door de onzekere financiële situatie werden de plannen voorlopig on hold gezet.
En nu is er Covid-19………!!
En toch blijven we optimistisch, De kinderen blijven immers zorg nodig hebben.
